เครดิต... ข้อมูลบน Wikipedia สารานุกรมเสรี
http://th.wikipedia.org/wiki/พระเครื่อง
วัตถุมงคลในศาสนาพุทธ หรือเรียกกันโดยทั่วไปว่า พระเครื่องราง หรือ พระเครื่อง คือรูปสมมุติของพระพุทธเจ้าที่มีขนาดเล็ก สร้างไว้สำหรับบรรจุไว้ในพุทธเจดีย์ เพื่อเป็นที่ระลึกถึงพระพุทธเจ้า และเพื่อสืบทอดพระศาสนา พระเครื่องอาจจะรวมถึงรูปสมมติของพระโพธิสัตว์ ,พระอริยสงฆ์และเทพเจ้าที่มีขนาดเล็กด้วย
สันนิษฐานว่าสร้างภายหลังการสร้างพระพุทธรูป (ราว พ.ศ. 500)ปรากฏเห็นเป็นหลักฐานชัดเจนในในสมัยทวารวดี (ราว พ.ศ. 400-พ.ศ. 1200)และ สมัยศรีวิชัย (พ.ศ. 1300) โดยสร้างพระเครื่องขึ้นเพื่อเป็นของที่ระลึกสำหรับผู้ที่มาเคารพสังเวชนียสถาน เพื่อให้ระลึกถึงพระพุทธเจ้า ส่วนความหมายของคำว่าพระเครื่องในประเทศไทยนั้น เกิดขึ้นในสมัยรัชกาลที่ 5 ที่ท่านสั่งเครื่องจักรจากยุโรปมาเพื่อผลิตเหรียญกษาปณ์ ทำให้มีการผลิตเหรียญของเกจิอาจารย์ขึ้น ทำให้เรียกว่าพระที่ทำจากเครื่องจักรว่าพระเครื่องหรือ เรียกพระองค์เล็กๆที่เป็นพระพิมพ์เรียกเหมือนกันว่าพระเครื่อง
ช่วงสมัยรัชกาลที่ 4 ได้มีการเปลี่ยนแปลงความเชื่อในสังคมไทย โดยจากในอดีตที่ไม่นำนิยมนำพระพุทธรูปมาไว้ในบ้าน[ต้องการอ้างอิง] ก็เริ่มนำพระพุทธรูปมาไว้ในบ้าน มีการสร้างห้องพระหรือหอพระเพื่อใช้เป็นที่บูชาและเก็บรักษาพระพุทธรูปและ พระพิมพ์ อีกทั้งมีการสร้างพระพุทธรูปขนาดเล็กที่ใช้นำติดตัวพกพาไปไหนมาไหนระหว่าง การเดินทาง เพื่ออาศัยอำนาจพุทธานุภาพขององค์พระที่อธิฐานจิตในการช่วยปกป้องให้พ้นจาก อันตราย ซึ่งพระพุทธรูปขนาดเล็กที่ใช้นำติดตัวเพื่ออาศัยอำนาจพุทธคุณช่วยปกป้องให้ พ้นจากภยันตารายเหล่านี้มักถูกเรียกว่า พระเครื่องราง พระเครื่อง ซึ่งมาจากการผนวกความเชื่อระหว่างการนับถือเครื่องรางของขลังเข้ากับพระพุทธ รูปหรือพระพิมพ์ ถือเป็นการรวมอำนาจพุทธานุภาพเข้ากับอำนาจไสยขาว
ขอขอบคุณ... ข้อมูลจาก.... Wikipedia สารานุกรมเสรี
อ่านเพิ่มเติมได้ที่....
ขอบคุณสำหรับความรู้ดีๆครับ
ยอดเยี่ยมมากๆครับ
ยอดมากอ่านเข้าสมองแล้ว
เพิ่งเข้ามาดูก็ได้ความรู้แล้วครับ
ท่านต้องเป็นสมาชิกและทำการเข้าสู่ระบบก่อนจึงจะร่วมแสดงความคิดเห็นได้