831: ระปิดตา กรุวัดคลองขอม อ.สามชุก จ.สุพรรณบุรี หลวงปู่ศุข ลพ.มุ่ยปลุกเสก

ระปิดตา กรุวัดคลองขอม อ.สามชุก จ.สุพรรณบุรี หลวงปู่ศุข ลพ.มุ่ยปลุกเสก

พระปิดตา กรุวัดคลองขอม หลวงปู่ศุข วัดปากคลองมะขามเฒ่าปลุกเสก เนื้อขาว

วัดคลองขอม อำเภอสามชุก จังหวัดสุพรรณบุรี ณ สถานที่แห่งนี้มีวัตถุมงคลที่ถูกซ่อนเร้นมานาน นั่นก็คือ "พระกรุวัดคลองขอม ซึ่งพระกรุเก่าที่มีอายุการสร้างเกือบ 100 ปี เรื่องพุทธคุณได้รับการยอมรับว่า "เข้มขลัง" ไม่แพ้พระกรุอื่น ๆ เพราะได้รับการปลุกเสกโดยหลวงปู่ศุข วัดปากคลองมะขามเฒ่า ยอดพระเกจิอาจารย์แห่งเมืองสยาม พระอาจารย์ใหญ่ของเสด็จเตี่ย กรมหลวงชุมพรเขตต์อุดมศักดิ์
ตามประวัตินั้นพระกรุนี้ หลวงพ่ออุ่ม เจ้าอาวาสวัดคลองขอมในสมัยนั้น ซึ่งท่านเองก็ได้รับขนานนามว่า "เกจิเฒ่าจอมขมังเวทแห่งเมืองสุพรรณ" มีความประสงค์ที่จะสร้างพระขึ้นชุดหนึ่งบรรจุกรุไว้เพื่อสืบทอดพระศาสนาในภายภาคหน้า จึงได้ปรึกษากับพระสหธรรมิกที่มีความสนิทสนมกับท่านคือ หลวงปู่ศุข วัดปากคลองมะขามเฒ่า ซึ่งเมื่อลป.ศุข ได้รับทราบเจตนาของหลวงพ่ออุ่ม แล้วจึงได้มอบผงวิเศษและมวลสารต่าง ๆ ที่ได้สะสมมาจำนวนหนึ่งเพื่อร่วมในการสร้างพระในคราวนั้นด้วย
ประวัติพระกรุวัดคลองขอม สุพรรณบุรี วัด คลองขอม หมู่ 3 คลองขอม เขตสามชุก อำเภอสามชุก จังหวัดสุพรรณบุรี เมื่อราวปีพุทธศักราช 2460 เจ้าอาวาสวัดคลองขอมในขณะนั้น คือหลวงพ่ออุ่ม ท่านเป็นศิษย์องค์หนึ่งของหลวงปู่ศุข วัดปากคลองมะขามเฒ่า เกี่ยวกับการสร้างพระ หลวง พ่ออุ่มมักไปมาหาสู่กับหลวงปู่ศุขเป็นประจำ หลวงปู่ศุข ในสมัยที่ท่านยังมีชีวิตอยู่ก็มักได้รับนิมนต์ให้ไปปลุกเสกพระที่วัดต่างๆ เช่นวัดอนงคาราม ในกรณีนี้ก็เช่นกัน หลวงปู่ศุข ท่านก็ได้มาช่วยสร้างพระเพื่อหาทุนสร้างพระอุโบสถที่วัดคลองขอมแห่งนี้ ส่วนหนึ่งของประวัติบรรยายถึงการปลุกเสกพระไว้ว่า ขณะที่นำเอาตำราใบลานเก่าที่ชำรุดมาเผา หลวงปู่ศุข และหลวงพ่ออุ่ม ก็ได้เดินจงกรมทำสมาธิไปรอบๆกองไฟด้วย เชื่อกันว่าผงใบลานนี้ให้ผลทางคงกระพันชาตรี เมื่อสร้างเสร็จ หลวงพ่ออุ่มและหลวงปู่ศุขได้ร่วมกันปลุกเสกเป็นเวลา 1 ไตรมาส (ก่อนเข้าพิธีใหญ่) * พิธีพุทธาภิเศกพระที่บรรจุในกรุคลองขอม จาก ที่ลองสอบถามประวัติจากชาวสามชุก เขาบอกว่า การปลุกเสกพระกรุคลองขอม ปีพ.ศ.2460 ในสมัยหลวงพ่ออุ่มเป็นเจ้าอาวาสนั้น เป็นการปลุกเสกหมู่ครั้งใหญ่ โดยมีหลวงปู่ศุข แห่งวัดปากคลองมะขามเฒ่า เป็นประธานในพิธี นอกจากนี้ยังมีพระเกจิอาจารย์จากเขตสุพรรณบุรี ชัยนาทและจากที่อื่นๆที่เก่งๆอีกหลายท่าน มาร่วมปลุกเสก แต่ที่รู้จักกันดีได้แก่ หลวงพ่อโบ้ย วัดมะนาว, หลวงพ่ออิ่ม วัดหัวเขา แม้กระทั่งหลวงพ่อปาน แห่งวัดบางนมโค ก็มาร่วมพิธีนี้ด้วย
โดยพระชุดนี้ได้เริ่มจัดสร้างราวปี 2460 ประกอบด้วยพระพิมพ์ต่าง ๆ ดังนี้
1) พิมพ์สมเด็จรัศมี
พุทธลักษณะเหมือนพระสมเด็จ วัดระฆังฯ ทั้งพิมพ์และขนาด แต่องค์พระจะผอมชะลูดและ ขนาดของพระจะบางกว่า เศียรจะเป็นรูปข้าวหลามตัด หูลักษณะแบบบายศรี มีเส้นรัศมีเล็ก ๆ ล้อมรอบสวยงาม ประทับนั่งบนฐาน 3 ชั้น มีซุ้มระฆังครอบที่ด้านนอก มีด้วยกันหลายบล็อก สามารถแบ่งออกเป็นสามเนื้อ
- เนื้อดำ สร้างจากผงใบลาน ซึ่งได้จากใบลานที่จารอักขระสมัยโบราณที่ชำรุดเผาเป็นเถ้าธุลี คลุกเคล้ากับดินดิบและผงวิเศษและมวลสารต่าง ๆ
- เนื้อขาว สร้างจากดินดิบผสมกับผงวิเศษและมวลสารต่าง ๆ
- เนื้อชมพู มวลสารจะเหมือนกับเนื้อขาวแต่ผสมว่านสบู่เลือด เด่นด้านคงกระพัน
2) พิมพ์พระปิดตา เท่าที่พบจะมีทั้งเนื้อดำและเนื้อขาว มวลสารจะเหมือนกับพระสมเด็จรัศมีทุกประการ จำนวนการสร้างน้อยกว่าพระสมเด็จรัศมี ส่วนใหญ่จะแตกหัก ชำรุดเป็นส่วนใหญ่
3) พิมพ์พระประธาน เนื้อหาจะเหมือนกับพระปิดตาแต่จะแกร่งกว่าเล็กน้อย (ในหนังสือของอาจารย์มนัส โอภากุล ชื่อ "พระเครื่องเมืองสุพรรณ" เรียกพิมพ์นี้ว่า "พิมพ์รัศมีใหญ่")
4) พิมพ์ขัดสมาธิเพชร พิมพ์นี้จะมีน้อยมาก แทบจะเป็นตำนาน บางทีก็เช่าหาเป็นสำนักไปซะงั้น

หลังจากกดพิมพ์พระเสร็จเป็นที่เรียบร้อยแล้ว หลวงพ่ออุ่มท่านได้นิมนต์หลวงปู่ศุข มาร่วมปลุกเสกพร้อมกันที่วัดคลองขอม หลังจากนั้นหลวงพ่ออุ่มได้นำพระจำนวนหนึ่งมอบให้หลวงปู่ศุข นำไปแจกที่วัดปากคลองมะขามเฒ่า ส่วนที่เหลือบรรจุกรุไว้ที่ใต้ฐานชุกชีพระประธานในโบสถ์ และเจดีย์หลังโบสถ์ที่วัดคลองขอม

จนกระทั่งเมื่อปี 2524 เจดีย์หลังโบสถ์นั้นได้ชำรุดทรุดตัวลงมาทางวัดจึงได้ทำการบูรณะและได้พบพระชุดดังกล่าว โดยผู้เฒ่าผู้แก่ที่อยู่ในเหตุการณ์ในคราวนั้นได้เล่าว่า ในเจดีย์นั้นได้พบบันทึกเรื่องราวและพระเนื้อชินของหลวงปู่ศุข หลายพิมพ์จำนวนหนึ่ง ซึ่งเป็นการยืนยันความเป็นมาเป็นไปได้เป็นอย่างดี แต่เมื่อได้พบพระชุดดังกล่าวแล้วก็ยังมีอีกหลายคนในยุคนั้นยังกังขาจึงได้มีการทดลองพุทธคุณให้เป็นที่ประจักษ์กัน โดยนำไปลองยิง ปรากฎว่า "ยิงไม่ออกแม้แต่นัดเดียว" จึงเป็นที่เลื่องลือในเรื่องของมหาอุดกันมากในยุคนั้น
หลังจากข่าวนี้แพร่หลายออกไป นักสะสมและนักเล่นจากพื้นที่ต่าง ๆ ทั่วสารทิศก็ทยอยกันไปบูชาพระชุดนี้กันมาก (ตอนนั้นพระเนื้อชินของลป.ศุขท่านมีการเล่นหากันกว้างขวางแล้ว) และเมื่อนำไปใช้ก็พบว่า ผู้ใช้มีประสบการณ์ต่าง ๆ มากมาย ทั้งคงกระพัน เมตตามหานิยม ว่ากันว่าสมัยนั้นเซียนพระใหญ่ ๆ ในวงการต่างก็บูชาพระกรุชุดนี้กันส่วนมาก
เมื่อของแท้ถูกเช่าหากันแพร่หลายจนของแท้ที่สภาพสมบูรณ์นั้นหมดไปอย่างรวดเร็ว เหล่าบรรดามิจฉาชีพจึงได้นำพระแท้มาถอดพิมพ์เสียใหม่ และผสมเนื้อหาให้ใกล้เคียงแล้วจึงกดเป็นพิมพ์พระออกจำหน่ายในราคาถูก ทำให้จู่ๆ พระชุดนี้ก็มีมากมายและราคาถูก จนในที่สุดมีการพบว่ามีของฝีมือระบาดไปทั่ว หลายคนเช่าหาไปโดยรู้เท่าไม่ถึงการณ์ ทำให้พระกรุชุดนี้กลายเป็นที่หวั่นเกรงของนักสะสมไปช่วงหนึ่ง
กลับมาที่ประเด็นการพิจารณาความแท้ของพระกรุชุดนี้ ทุกพิมพ์จะต้องมีการคราบกรุเกาะบนผิวองค์พระแนบแน่นไม่มากก็น้อย เพราะคราบกรุดังกล่าวจับแน่นเป็นเวลาหลายสิบปี พิมพ์ทรงนั้นเป็นเอกลักษณะแน่นอน ที่สำคัญคือ ความคมชัดลึกต้องชัดเจน มองแล้วมีมิติได้สัดส่วน นอกจากนั้นแล้วเรื่องความแห้งขององค์พระนั้นจะต้องแห้งสนิท น้ำหนักไม่หน่วงมือ
สรุปรวมความว่าพระกรุชุดนี้นอกจากพุทธคุณจะเข้มขลังแล้วประสบการณ์ดีอย่างต่อเนื่อง ขนาดหนังสือ "มหาโพธิ์" และหนังสือ "เซียนพระ"ยังยกให้พระกรุชุดนี้จัดเป็นของดีประเภท เล็กดีรสโต